آفت چیست؟

0 170 خواندن این مطلب 4 دقیقه زمان میبرد

آفت دهان چیست؟

زخم های مکرر و دردناک مخاط دهان را آفات می نامند. انواع مختلفی از زخم های آفتی وجود دارد ، بزرگ ، کوچک و تبخال و متداول ترین آنها آفت کوچک است که تعداد آن 1.5 و قطر آن کمتر از یک سانتی متر و معمولاً 3-5 میلی متر است.

این ضایعات گرد یا بیضی شکل بوده و به رنگ زرد مایل به خاکستری با حاشیه قرمز و تا حدودی برجسته به نظر می رسند. از نظر محل قرارگیری ، بیشتر قسمت قدامی حفره دهان تحت تأثیر قرار می گیرد و بیشترین محل در پشت لب ها است – مخاط گونه ، کف دهان ، سطح زیرین و کناره های زبان. این زخم ها کمتر روی کام ، گلو ، لثه ها و زبان تأثیر می گذارند.

بیشتر افراد زیر 40 سال حداقل یک بار یا بیشتر به آن مبتلا می شوند اما سن شروع دهه دوم زندگی است و زنان بیشتر از مردان به آن مبتلا می شوند. زخم های آفتی اغلب دردناک هستند و در اثر تماس با غذا و نوشیدن مایعات تحریک کننده (ترش و تند) تشدید می شوند. به خصوص اگر زبان گیر کرده باشد ، در این صورت ، علاوه بر غذا خوردن ، ممکن است صحبت کردن نیز دشوار باشد.

به طور کلی زخم‌های آفتی را به ۴ گروه می‌توان تقسیم نمود

زخم آفتی کوچک (minor) که شایع ترین نوع آن است و در حدود 80٪ بیماران از این نوع رخ می دهد. در واقع ، این نوعی آفت است که حالت عود کننده دارد و ما در مورد این نوع بیشتر صحبت خواهیم کرد.

زخم آفتی بزرگ (major) که کمتر از 10٪ بیماران آفتی را تشکیل می دهند و اندازه ضایعات ممکن است به چندین سانتی متر برسد.

زخم آفتی تبخالی شکل (Herpetiform) ، که حدود 10٪ بیماران را مبتلا می کند.

زخم‌های وابسته به سندرم‌ها که از جمله علائم سندرم بهجت یا سندرم رایت هستند.

زخم جزئی آفت شایع ترین و شاید دردناک ترین بیماری مخاط دهان در انسان است که به صورت زخم های مکرر ، دردناک و اجتناب ناپذیر ظاهر می شود. طبق مطالعات مختلف ، شیوع آن 20 تا 50 درصد از جمعیت گزارش شده است که معمولاً در گروه سنی 10 تا 40 سال خود را نشان می دهد. جالب اینجاست که در یک مطالعه شیوع این بیماری در اصفهان 1/21 درصد بوده و بیشترین شیوع آن در گروه سنی 25-30 سال گزارش شده است. این زخم بیشتر در زنان و همچنین در افرادی که از نظر اقتصادی – اجتماعی بالاتر هستند دیده می شود ، تقریباً همه مبتلایان به طاعون غیرسیگاری هستند. زخم های آفتی بیشتر در مخاط یا پوشش متحرک دهان ، به ویژه مخاط گونه ، مخاط داخلی لب ها و مخاط زبان دیده می شوند و در مخاط کام و لثه کمتر دیده می شوند.

عوامل ایجاد کننده آفت چیست؟

علت آفت دهان به طور دقیق مشخص نیست ، اما برخی از عوامل مهم به عنوان دلایل اصلی بیماری مطرح شده است. این عوامل عبارتند از:

سابقه وراثتی:

همانند بسیاری از بیماری ها ، استعداد ژنتیکی مثبت و سابقه خانوادگی نیز در این بیماری نقش دارد. تحقیقات نشان می دهد که کودکان والدین غیر آفت تا 20٪ بیشتر در معرض ضایعات آفت هستند.

استرس:

به نظر می رسد استرس و استرس ذهنی حداقل به عنوان یک عامل زمینه ساز در بروز آفت موثر باشد. مطالعات مختلف نشان می دهد که میزان بروز آفات در افراد دارای مشکلات بهداشت روانی به طور قابل توجهی بیشتر از افراد سالم است.

اختلالات ایمنولوژیکی:

اختلالات ایمنولوژیکی:اگرچه برخی از محققان این بیماری را بیماری خود ایمنی توصیف کرده اند ، اما واقعیت این است که هنوز مشخص نیست که عوامل ایمنی بدن تا چه اندازه در ایجاد این زخم ها نقش دارند.

عوامل هورمونی:

وقوع یا تشدید این بیماری در دوره قبل از قاعدگی و قطع یا کاهش آن در دوران بارداری باعث شده است که عوامل تغییرات هورمونی ، به ویژه افزایش استروژن ، در بروز ضایعات آفتی م effectiveثر شناخته شوند.

کمبودهای تغذیه‌ای و نقایص خونی:

کمبود ویتامین 12 ، اسیدفولیک و آهن در 5-15٪ بیماران مبتلا به آفت گزارش شده است که اغلب با اصلاح کمبود آنها می توان آن را کاهش داد.

حساسیت‌های غذایی:

آلرژی به برخی از غذاها مانند فندق ، گردو ، شکلات ، عسل ، گوجه فرنگی ، توت فرنگی ، آدامس و برخی از خمیر دندان ها ، اگر نه به عنوان یک دلیل اصلی اما حداقل به عنوان یک عامل مستعد کننده می تواند در ایجاد ضایعات آفتی موثر باشد.

سایر عوامل:

ضربه ، عوامل میکروبی ، اختلالات گوارشی و سایر موارد مشابه نیز از جمله مواردی است که به عنوان آفات مستعد معرفی شده است.

درمان آفت چیست؟

اصولاً آفت هرگز درمان قطعی ندارد و این ممکن است به دلیل ناشناخته بودن علت واقعی بیماری باشد. با این حال ، با افزایش سن ، دوره و شدت ضایعات کاهش می یابد. اولین قدم در درمان و کنترل آفت بررسی ارتباط علائم با بیماری های سیستمیک (عمومی) است که علائم چشمی ، دستگاه گوارش ، دستگاه تناسلی و سابقه آلرژی را بررسی می کند. علاوه بر این ، آزمایش خون برای C..C. باید برای بررسی آهن ، اسید فولیک و ویتامین 12 انجام شود. با این حال ، بسیاری از مبتلایان به آفات واقعاً سالم هستند و هیچ مشکلی سیستمی ندارند. بنابراین ، درمان شامل کنترل بیماری به صورت موضعی ، کاهش درد ، بازیابی عملکرد اندام ها و کاهش شدت عود است.