بیماری های جنسی خطرناک!

شرم مشترک در جامعه ما منجر به سطح پایین دانش عمومی در مورد بیماری های مقاربتی شده است. این آگاهی کم ، به ویژه در میان جوانان ، ممکن است خطرات بیشتری را به دنبال داشته باشد ، بنابراین مناسب است برخی از این موارد را برای عموم مردم توضیح دهیم تا با جلوگیری از رفتارهای پرخطر ، سلامت جامعه را تهدید نکند. دانستن چنین هشدارهای اساسی برای والدین و حتی همسران مفید است.

باکتری‌هایی که منجر به نازایی می‌شوند

انواع ویروس ها ، باکتری ها و انگلی ها از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می شوند. متأسفانه ، درمان بسیار خاص و موثری برای بیماریهای مقاربتی ویروسی مانند هپاتیت ، تبخال ، HPV و درمان های ضد ویروسی وجود ندارد ، اما اگر زود تشخیص داده شود ، درمان عفونت های باکتریایی آسان تر است.

به طور کلی ، شایعترین بیماریهای مقاربتی گونه های باکتریایی هستند. شایع ترین بیماری های باکتریایی گونوکوک (علت سوزاک) و کلامیدیا است. این بیماری ها علائم زیادی ایجاد نمی کنند. در نتیجه ممکن است فرد آلوده شود اما متوجه این موضوع نشود.

علائم معمولاً ترشحات خفیف ، احساس سوزش در ناحیه تناسلی و درد لگن است که اگر زود تشخیص داده شود ، به راحتی با آنتی بیوتیک های رایج قابل درمان است.

مسئله مهم این دو بیماری ، ایجاد عفونت های رحمی است که باعث ناباروری در زنان جوان می شود. در حقیقت ، از آنجا که علائم پر سر و صدایی ندارند ، ممکن است فرد به هیچ وجه متوجه آن نشود و به دنبال درمان نباشد. در نتیجه ، این میکروب ها می توانند به تدریج از نواحی تحتانی به قسمت های فوقانی ، رحم و لوله های رحمی گسترش یافته و منجر به چسبندگی و ناباروری شوند. بنابراین تشخیص به موقع این دو بیماری بسیار مهم است.

سیفلیس هنوز شایع است!

سفلیس ، نامی نسبتاً آشنا ، یکی دیگر از عفونت های جدی باکتریایی است که از طریق تماس جنسی منتقل می شود. برخلاف تصور برخی افراد ، سیفلیس به هیچ وجه ریشه کن نشده و هنوز هم بسیار رایج است. اکثر مردم وقتی به آنها می گوییم خطر ابتلا به سفلیس زیاد است متعجب می شوند زیرا آنها فکر می کنند دیگر این بیماری وجود ندارد.

سفلیس همچنین در گذشته که آنتی بیوتیک ها محدودتر بودند ، بسیار شیوع داشت. خوشبختانه سفلیس به آنتی بیوتیک ها بسیار حساس است و درمان اصلی آن پنی سیلین است. سفلیس کاملاً قابل درمان است اما اگر فرد متوجه نشود بسیار خطرناک است.

این بیماری ممکن است در مراحل اولیه خود را نشان ندهد و فقط به عنوان یک بثورات کوچک دیده شود ، اما مرحله دوم و سوم بسیار خطرناک است و مرحله سوم می تواند کشنده باشد. عوارض شدیدی در سیستم عصبی مرکزی ، مغز ، مفاصل و … ایجاد می کند.

سایر بیماریهای مقاربتی باکتریایی شامل شانکروید است که باعث ایجاد زخمهای مزمن دستگاه تناسلی می شود. خوشبختانه این بیماری در صورت تشخیص با آنتی بیوتیک های مختلف قابل درمان است.

ویروس سرطان‌زا، در مردان و زنان، هر دو!

زگیل های تناسلی یا HPV یکی از رایج ترین و جدی ترین ویروس ها است ، خصوصاً در افرادی که تماس مکرر و شرکای جنسی دارند. بسیاری از افراد به ویروس آلوده هستند اما ممکن است علائم بالینی خاص یا ضایعات پوستی نداشته باشند. در نتیجه ، ویروس از طریق تماس جنسی به راحتی منتقل می شود.

این بیماری ممکن است به عنوان یک زگیل تناسلی مشترک ظاهر شود که به روش های مختلفی از جمله سوزش ، یخ زدگی و اما قابل درمان است اما متأسفانه در طولانی مدت می تواند بسیار خطرناک باشد.

برخی از انواع ویروس خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم در زنان را بسیار افزایش می دهد و آن را به شایع ترین و مهمترین علت سرطان دهانه رحم تبدیل می کند. این ویروس نه تنها در زنان بلکه در مردان نیز می تواند باعث انواع سرطان های دستگاه تناسلی شود. بنابراین باید اقدامات لازم در مورد اقدامات درمانی و پیشگیری انجام شود.

تبخال تناسلی درمان قطعی ندارد

ویروس مهم و رایج دیگری که از طریق تماس جنسی قابل انتقال است ، ویروس “تبخال” یا تبخال است که باعث تبخال دستگاه تناسلی می شود. علائم آن شبیه هرپس در سایر قسمت های بدن است. این باعث ایجاد بثورات دردناک در ناحیه تناسلی می شود و معمولاً یک هفته تا 10 روز طول می کشد تا خود به خود بهبود یابد.

هیچ درمان قطعی برای تبخال مانند تبخال لب وجود ندارد و اگر فردی یکبار به آن مبتلا شود ، بیماری گاه به گاه عود می کند.

نکته مهم ، حتی در صورت ابتلای فرد به تبخال نیز می تواند ویروس را از طریق ترشحات دستگاه تناسلی به فرد دیگری منتقل کند. همچنین اگر خانمی آلوده شده و باردار شود ، ویروس به راحتی به جنین منتقل می شود و عوارضی را در نوزاد ایجاد می کند.

بیماری های دستگاه تناسلی علاوه بر تأثیر بر سیستم تولید مثل ، بر سیستم تولید مثل و باروری انسان نیز تأثیر می گذارد. لازم به ذکر است که ویروس ایدز و هپاتیت  نیز می توانند از مادر به جنین منتقل شوند.

واکسن هپاتیت B فراموش نشود!

ویروس هپاتیت  از خانواده اصلی ویروس های بعد از HIV نیز می تواند از طریق تماس جنسی منتقل شود ، به شرطی که فرد علیه هپاتیت  واکسینه نشده باشد. حتی اگر فرد علائم مربوطه مانند زردی یا زردی را نداشته باشد ، می تواند هنوز ناقل بیماری باشد.

واکسن هپاتیت  در حال حاضر به طور معمول به همه کودکان در ایران تزریق می شود ، اما افراد بالای 22 سال ممکن است از کودکی واکسن دریافت نکرده باشند ، بنابراین می توانند به یک مرکز بهداشتی مراجعه کنند و واکسن بزنند. همچنین مشخص شده است که هپاتیت C و A از نظر آمیزشی منتقل می شود اما احتمال آن بسیار کمتر از هپاتیت  است و بسیار نادر است.

انگل‌ها هم می‌توانند باعث نازایی شوند

تریکوموناس واژینالیس یا تریکومونیازیس یک انگلی است که از طریق ترشحات دستگاه تناسلی منتقل می شود. این انگل معمولاً در مردان علائمی ایجاد نمی کند اما در خانم ها می تواند باعث ترشحات شدید ، درد لگن و ناراحتی های دیگر شود و در صورت عدم درمان می تواند در طولانی مدت بر سیستم تولید مثل و ناباروری تأثیر بگذارد.

شپش عانه نیز انگلی دیگری است که از طریق تماس جنسی منتقل می شود. به این ترتیب اگر فردی موهای دستگاه تناسلی خود شپش داشته باشد ، می تواند آن را به راحتی به فرد دیگری منتقل کند.

گال یا گال نیز یک عامل انگلی است و اگر فردی به این بیماری پوستی مبتلا شود ، می تواند از طریق تماس جنسی آن را به فرد دیگری منتقل کند.