برونشیتی ها بامیه نخورند

بامیه دارای یک ساقه مستقیم است که ارتفاع آن تا 2 متر می رسد و پوشیده از خار و گل های زرد است.

وسط گلها قرمز است و منشا اصلی آنها به آفریقا برمی گردد. از میوه این گیاه در بیشتر مناطق به عنوان غذا استفاده می شود. بامیه میوه نارس است که به عنوان جوشانده به عنوان نرم کننده و حتی ادرارآور در عفونت هایی مانند آنفولانزا استفاده می شود. جالب است بدانید که بزرگترین مصرف کننده این سبزی هند است.

جوشانده این گیاه به ویژه برای مبتلایان به سوزاک خاصیت درمانی دارد. دانه ها و میوه های بامیه دارای لعابی هستند که هنگام خوردن یا پختن آب مشخص می شود و لعاب آن خاصیت نرم کنندگی زیادی دارد. در اینجا باید اضافه کنم که بامیه مقوی معده است و دارای خواص ضد یبوست زیادی است ، اما پس از مصرف باعث برخی سوiهاضمه می شود. این به این معنی است که فرد پس از مصرف احساس سوزش معده می کند که در بعضی از افراد به دلیل ناسازگاری با این گیاه شدت بیشتری دارد. لعاب میوه و بامیه همچنین دستگاه گوارش را تحریک کرده و التهاب را تسکین می دهد اما بامیه برای بیماران مبتلا به برونشیت توصیه نمی شود.

بسیاری از افراد درباره خصوصیات بامیه ، دلیل لغزندگی آن بحث می کنند. در این زمینه باید گفت که بامیه لغزنده به دلیل دانه های بامیه است که لایه ای لعاب دار روی آن وجود دارد. دلیل تمام لعاب ها این است که یک ماده قندی سنگین به محض تماس با آب ، چندین برابر وزن خود آب را جذب کرده و تبدیل به ژله می شود و لزج می شود. اگر دانه ها را از بامیه برداشته و قبل از پختن دور بریزیم ، بامیه دیگر چسبناک نخواهد بود. در مورد بهترین روش طبخ ، توصیه می کنم بامیه هایی را انتخاب کنید که خیلی سفت و رسیده نباشند. رسیدن بامیه باعث سخت شدن دیواره و هضم آن می شود. هنگام خرید ، بهتر است بامیه های کوچک ، نازک و نرم تری انتخاب کنید و مانند غذاهای معمولی ، به خصوص اگر مقداری رشته فرنگی و الیاف گیاهی در بامیه وجود دارد ، آنها را خوب بپزید تا هضم آنها راحت تر شود. زیرا میزان فیبر موجود در بامیه در مقایسه با سایر سبزیجات قابل توجه است.